tag:blogger.com,1999:blog-8783329244780643768.post7695277776709715150..comments2023-04-02T16:31:28.440+02:00Comments on Urban thoughts: Εγκώμιον ΠόλεωςΜαίρη Καιρίδηhttp://www.blogger.com/profile/11959999721040236310noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-8783329244780643768.post-58238419142056246082010-10-06T18:30:30.229+02:002010-10-06T18:30:30.229+02:00σ'ευχαριστώ! δεν είχα (και δεν έχω) ιδέα στην ...σ'ευχαριστώ! δεν είχα (και δεν έχω) ιδέα στην πραγματικότητα περί όλων αυτών. πρέπει να είναι πολύ ενδιαφέρον αυτό το μάθημα! καλή συνέχεια, και please να περνάς συχνά και να μοιράζεσαι όσα υπέροχα (ή και όχι) μαθαίνεις! :)Μαίρη Καιρίδηhttps://www.blogger.com/profile/11959999721040236310noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8783329244780643768.post-23477515470522785942010-10-04T01:36:34.680+02:002010-10-04T01:36:34.680+02:00Καλησπέρα- έτυχε ένα από τα μαθήματά μου αυτό το ε...Καλησπέρα- έτυχε ένα από τα μαθήματά μου αυτό το εξάμηνο να τιτλοφορείται: Country and City in the 19th century European novel. Αυτό που λες ισχύει, αλλά νομίζω περιορίζεται στην Αγγλία. Στη Γαλλία από την άλλη, η όλο και μεγαλύτερη πρωτεύουσα τραβάει κοντά της τον κόσμο, γίνεται ένα μέρος ανεξερεύνητο, γεμάτο νέες εμπειρίες, που σου επιτρέπει να είσαι ελεύθερος. Διεφθαρμένο και επικίνδυνο το Λονδίνο, συναρπαστικό και περιπετειώδες το Παρίσι. Το γαλλικό μυθιστόρημα απαρνείται το "country" και ζητάει το "city", ενώ το Αγγλικό κάνει το αντίθετο. Μια Ευρώπη ολίγον τι σχιζοφρενής. Μου θυμίζει εμάς του 21ου αιώνα.Αιθεροβάμωνhttps://www.blogger.com/profile/09713811389524691694noreply@blogger.com