1η Ιουλίου 2017, Λονδίνο
Royal College of Art, Battersea
Στον δεύτερο όροφο του εργαστηρίου ζωγραφικής.
Στέκομαι στην κουπαστή ενός χώρου που είναι σαν εξώστης.
Ένας εντυπωσιακός '3D Painting' πίνακας ακριβώς από κάτω. Μου θυμίζει μια αίθουσα στην Tate αφιερωμένη στην επιρροή των πρώτων χρόνων του ίντερνετ στην κλασική ζωγραφική.
Με την Πριγιάνκα είδαμε την έκθεση κεραμικής και κοσμημάτων, γλυπτικής, ζωγραφικής, moving image. Βιαστικά πέρασα από την έκθεση των συμφοιτητών μου (Critical Writing in Art). Λέξεις και θέματα που επανέρχονται: απόβλητα, παρακμή-σήψη, αρχείο, εικόνα. Ο Γκίντο (performance) για τη διπλωματική του σχεδίασε μια μεγάλη φούσκα από πλαστικό κι έβαλε μέσα μια κοπέλα κι αραδιασμένα αντικείμενα: dvd του Χαμένοι στη Μετάφραση, ένα κύπελλο Starbucks, ταξιδιωτικός οδηγός για το Βιετνάμ, υπόστρωμα κι αθλητικά παπούτσια. Η κοπέλα προχωρούσε μέσα στη φούσκα κι έπαιρνε φωτογραφίες από την εμπειρία της με τα πράματα και τις ανέβαζε κατευθείαν στο Instagram.
Οι επιφάνειες της Πριγιάνκα εντυπωσιακές. Πηλός και σμάλτο που σχημάτισαν ρωγμές, κι ανοίγματα. Ως τίτλο σ'ένα έργο έδωσε κάποιες συντεταγμένες. Δεν μου αποκάλυψε τι σημαίνουν όταν αδιάκριτα κι ασυγκράτητα την ρώτησα. Λέξεις δικές της: γεωγραφία, γεωλογία.
Ένας τύπος με ράστα γλύφει ένα κίτρινο παγωτό και χαζεύει τους πίνακες.
Ήθελα ένα διάλειμμα - ήθελα να γράψω.
Δυο μέρες εδώ. Αν δεν είχα τη φιλία θα'λεγα πως γυρνώ σαν κάποιος που φοβάται πως από ώρα σε ώρα θα υποτροπιάσει. Κρατώντας την καρδιά μου. Ξέρω πως έκανα καλά κι έφυγα πέρσι. Εδώ ήμουν ένας δυστυχισμένος άνθρωπος... Δεν νομίζω πως είναι η εποχή που μπορεί να κάνει κάποιον άρρωστο, υπάρχει, όμως, μια διασυνδεδεμένη αγριότητα στη σούπερ γρήγορη μητρόπολη που μερικοί, ίσως, δεν αντέχουν.
Εντυπωσιακός αυτός ο ψηφιακός πίνακας. Αποξένωση με χρώματα ζαχαρωτών.
