Πάνθηρες

To βράδυ

​Ονειρεύτηκα την περιοχή της μελαγχολίας: ήταν το οικοδομικό τετράγωνο Καστριτσίου - Αγίας Σοφίας - Εγνατίας.

Κι ήταν ένας άδειος χώρος. Πίσω από τα διαχωριστικά, έργα του μετρό σκάβαν το έδαφος. 

Στο φαρμακείο του Πεντζίκη τα μπουκαλάκια, τα βάζα κι ο φαρμακευτικός ζυγός βρίσκονταν κλεισμένα στη ξύλινη προθήκη. Αυτό το φαρμακείο είναι ένα μικρό μουσείο. Μικρό μουσείο.

Στη βιτρίνα του Μπονατσέρο μία λυπημένη γυναίκα πέρασε κι ηχώ ραδιοφωνικών εκπομπών.

Να μπορούσα να δω την κάτοψη της πόλης... Μα να'ναι αυτό το όνειρο; 

Ευχή ανύψωσης. Ένας χάρτης πραγμάτων που δεν μπορείς να ξεχάσεις.

Το δάσος του Φοντενεμπλώ

Today my bird flew away

Gone to find her big blue jay

Starlight before she took flight

I sung a lullaby of birdland every night

I sang a lullaby every night

Sang for my Ava every night

Ava was the morning, now she's gone

She's reborn like Sarah Vaughan

In the sanctuary she has found

Birds surround her sweet sound

And Ava flies in paradise

And Ava flies in paradise...

With dread I woke in my bed

To shooting pains up in my head

Lovebird, my beautiful bird

Spoke until one day she couldn't be heard

She spoke until one day she couldn't be heard

She just stopped singing

October Song - Amy Winehouse (Frank)