Καθίσαμε σε ένα τραπέζι στο μοναδικό στέκι της γειτονιάς, σου έκανα ερωτήσεις, ήξερες τις απαντήσεις, μου έκανες ερωτήσεις, θυμόμουν το παγκάκι, ύστερα ανεβήκαμε ψηλά, σου διηγήθηκα την ιστορία της Φωτεινής όσο δεν μπορούσα να πιστέψω πόσο ολόκληρη ήμουν. 'Ολόκληρη'... πες το όπως θέλεις. Αρκεί να'ναι συνώνυμο με αυτό της χαράς. Του 'δεν θέλω και πολλά άλλα, τώρα είμαι αυτάρκης' ή ακόμη και του 'τώρα βέβαια αμφισβητείται η κυριαρχία μου και η ανεξαρτησία μου'.
Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου