18

Παράξενο: κοιμηθήκαμε με το παράπονο πως δεν ακούμε τα πουλιά στην πόλη. 

Και το επόμενο πρωί, την πρώτη μέρα του χρόνου, ξυπνήσαμε με μια απορία για ένα κελάηδισμα που δεν μπορούσαμε να προσδιορίσουμε. Nόμιζε πως ήταν καρακάξα, εγώ επέμενα πως είναι η δεκαοκτούρα. Κοιτάξαμε βίντεο στο youtube. Στην πραγματικότητα, είπε, δεν είχε ακούσει κανένα πουλί να κελαηδά, είχε μόνο θυμηθεί μια μέρα στην εξοχή στο σπίτι των παππούδων. Αν δεν πρόλαβε να θυμηθεί, τότε ονειρεύτηκε. Εγώ πάλι είχα ακούσει τη δεκαοκτούρα όπως μου τυχαίνει πολλά πρωινά λίγο πριν ξυπνήσω.

Κι είναι το μόνο πουλί που αναγνωρίζω, και πώς αλλιώς, με τόσο χαρακτηριστικό κελαήδισμα. Τη ντελικάτη μαύρη κορδέλα της στο λαιμό. Η πρώτη φορά που αναπάντεχα την άκουσα ένιωσα έντονα, βαθιά πως βρίσκομαι στη Θεσσαλονίκη. Έψαξα να δω πώς λέγεται στα γαλλικά (η σημασία του ονόματος ή το όνομα της σημασίας). Tourterelle turque. Στ'αγγλικά, Oriental turtle dove. Η ανατολή μέσα μου μέσα στη Θεσσαλονίκη και στα πουλιά που από μακριά φτάνουν ως εδώ. Ο παππούς μου, από μακριά, που έφτασε ως εδώ. Μου είχε εξηγήσει την προέλευση του ονόματος, τον μύθο. Η δεκαοκτούρα κλαίει και φωνάζει τα δεκαοκτώ παιδιά που έχασε. 

Δε-καο-κτώ. Συλλάβισα. Δεν ξέρω αν μ'άκουσε.

Λυγμός από μακριά έρχεται επικίζει.