Όταν ένα φεγγάρι (νύχτα ήταν) αποφάσισε πως καιρό υπήρξε μόνος, ξεκίνησε να γράφει. Και για πρώτη φορά όσα έγραψε τα ταχυδρόμησε. Ήταν ένας πάκος. Πάλι κράτησε μερικά για τον εαυτό του, συνήθεια παλιά που μάλλον δεν θα πεθάνει ποτέ, αλλά την πλειοψηφία των γραπτών τη μοιράστηκε. Δεν άλλαξε το παραμικρό. Ήθελε ο παραλήπτης, ο συγκεκριμένος παραλήπτης, να διαβάσει όλες τις ολόδικές του λέξεις, όπως ακριβώς τις σκέφτηκε.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήε αν δεν έβαλες εδώ courier new δε ξέρω γιατί βάζεις σε άλλα!
ΑπάντησηΔιαγραφή*κρατώ την ανωνυμία μου για τους άλλους - εσύ ξες