Monday again

Τρεις δραστηριότητες σε μία πόλη για την οποία δεν είμαι πλέον σίγουρη. Απόψε στη Ναυαρίνου, προς στιγμή τη νοστάλγησα. Ήδη. Ήβη.

Saturday dawn2

Κίτρινο το σούρουπο, κι εμείς ψαχνόμαστε. Από δω, από εκεί κοιτάμε. Λιώνουν τα βλέμματά μας στα παράθυρα, τούτη η πόλη γίνηκε ανυπόφορη πληγή.

Saturday dawn

Κι είπε το θάνατο αρχή
Τον έρωτα είπε φόβο
Την πόλη έλεγε σιωπή
στη θάλασσα είδε δρόμο.

Wednesday

Το μαντήλι του Γιάννη μόλις άκουσα πως το λέρωσε η ξενιτιά.

οο

Είμαστε πάνω κάτω 6.869.300.000.

Another Monday

Ένα ακόμα μεσημέρι Δευτέρας. Πρώτη μέρα σχολείου. Dub FX, παρουσιάσεις ιστορίας και επιστροφή σε ντάντα χιούμορ. Κι ο Καλιγούλας συνειδητοποιεί ότι men die; and they are not happy.

Monday

Θέλω να κάθομαι ολημερίς, να διαβάζω Camus και να ακούω Brian Eno.

Fantastico

Έχω παρακολουθήσει αρκετά live, ειδικά τον τελευταίο χρόνο που ξεμυτούσα αλλιώς. Οι Bonobo ήταν σπουδαίοι στην αρχή του καλοκαιριού. Στην αρχή του φθινοπώρου, ο Larry Gus με τους Φανταστικούς Ήχους με μάγεψαν. Οι μουσικές τους ήταν ταξίδια (Σ, εσύ το είπες). Αγάπησα την electro. Επεισοδιακή βραδιά... Κάτω από τους τρελαμένους προβολείς, κατάλαβα. Σ.

Inquiry

Μπορώ να ταξιδέψω χωρίς συνοδοιπόρους;