Ένα ακόμα μεσημέρι Δευτέρας. Πρώτη μέρα σχολείου. Dub FX, παρουσιάσεις ιστορίας και επιστροφή σε ντάντα χιούμορ. Κι ο Καλιγούλας συνειδητοποιεί ότι men die; and they are not happy.
Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2:03, World Lit έλαβε τέλος. Παραδόξως το blog σου με ηρεμεί - μπήκα, χάθηκα! Παραδόξως γιατί άλλες φορές σκέφτομαι ώρα αυτά που γράφεις, τα ωραία, τα μεγάλα, τα σπουδαία!
ΑπάντησηΔιαγραφή"επιστροφή σε ντάντα χιούμορ" διαβάζω και χαίρομαι που εμμέσως αναφέρομαι κι εγώ στην ανάρτηση! Χαμός στο ίσιωμα!
Ο Καλιγούλας σπουδαίος! Και ο Ibsen. Σπουδαίοι άνθρωποι οι τολμηροί, των συνειδητοποιήσεων! Παραληρώ, για να μην κουράσω καληνυχτώ με συνοπτικές διαδικασίες!
Συνέχισε - όσο μπορείς - να γράφεις μαγικά :)