Η Κωνσταντίνα, η ιστιοπλόος κι αδερφή μου, τακτοποιούσε σήμερα από τις έξι τα χαράματα τα πράματά της εν όψει του ταξιδιού μας στην Ξάνθη. Ξενυχτισμένη δεν άντεξα και τις φώναξα μισοανοίγοντας την πόρτα.
Ντίνα, δώσε μου μια ακόμη ώρα ύπνου. Μην βαράς τα ντουλάπια σου λες και σαλπάρει όπου να'ναι το πλοίο. Μου απάντησε.
Κυνηγούσα μια μύγα. Η απάντηση του Ισμαήλ, σκέφτηκα, και κοιμήθηκα ξανά γελώντας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου