Πολύ διαφορετική νύχτα η αποψινή. Ελαφριά. Θαρρείς και είναι πρελούδιο του καλοκαιριού. Νιώθω πως έτσι την κάμωσαν οι φίλοι μου. Τι κατόρθωμα κι αυτό, θέε μου. Η Φιλία (αυτόματα το χέρι σκάλισε κεφαλαίο φ).
Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εδώ η νύχτα ήταν βροχερή. Όμως το πόσο σε καταλαβαίνω, αχ, δε λέγεται! Στο έχω ξαναπεί: λες πράγματα που σκέφτομαι με τρόπο πιο περιεκτικά, πιο όμορφο, πιο σωστό! Δε θα μπορούσα ποτέ να τα πω έτσι. Είσαι μαγεία. Και, Μαιρουλίτσα (CLAIRE!), να περνάς ΠΑΝΤΑ καλά! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά είσαι ποιήτρια γι αυτό εκφράζεσαι μ αυτό
ΑπάντησηΔιαγραφήτον τρόπο ! Και στην αμπούτσιτση μύρισε άνοιξη,
εκτός και εάν λαχταράμε τόσο πολύ το καλοκαίρι
που αισθανόμαστε μιά ΄΄ ψευδαίσθηση ΄΄ καλοκαιρίας . Αγάντα όπου να΄ναι φθάνουν οι
Αλκυονίδες ημέρες ....