Hold Time

Πώς χόρεψα απόψε.

Σαν καβαλιέρος.

Σαν να έπρεπε.

Σαν να μην έχω ξαναχορέψει ποτέ στη ζωή μου.

Σαν να κάνω κάτι απόλυτα της φύσης μου, όπως να μαγειρεύω φερ'ειπείν.

Όπως στις καυτές πλάκες της Σιθωνίας.

Όπως όταν σου λεν, αυτό είναι το τελευταίο μας.

Σαν να μην υπήρχαν όρια, και οι τοίχοι να'ταν το τύρι που πρόσφεραν σε κύβους.

Σαν να μπλέκω τα γένη, μόνο και μόνο επειδή τα μπλέκουν και οι υπόλοιποι.

Βέβαια -

Σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα από τότε στη Θεσσαλονίκη.

Ή από τότε στην Αλεξανδρούπολη.

Ή από κείνο το ματς του Πανιωνίου. Στην αρχή θυμάμαι, είχε τραγουδήσει η Παπαρίζου το αναπάντητες κλήσεις παντού.

Σαν να διψούσα. Από πιοτό (που λέει και η γιαγιά μου), κόκα κόλα λάιτ.