Είπε η Κωνσταντίνα, δυο φορές πετάει κανείς στη ζωή του λουλούδια. Δυο φορές τα δέχεται. Μια όταν χορεύει με τα χέρια ανοιχτά, στα ντουζένια του, στις εξάψεις του, και μια όταν τέσσερις τον φέρνουν ξαπλωμένο, τον φέρνουν τον πηγαίνουν, και τέλος τον σκεπάζουν. Μια πετάς τα κόκκινα γαρύφαλλα στον αειθαλή νέο και μια λίγα λίγα τα λευκά τριαντάφυλλα στο ξύλινο φέρετρο.
Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΣΟΦΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΑΠΟ ΣΟΦΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΛΛΩΣΤΕ WE ARE JUST PASSENGERS
Τάδε έφη μούμια