Ένα ίσως κυβιστικό κείμενο, όπου η φιγούρα θα σχηματίζεται αδρά αλλά αποφασιστικά από διάφορες τεκτονικές οντότητες και μετακινήσεις; Κάτι αδρό, ναι. Όχι εύκολο, όχι γλυκανάλατο, ούτε οριστικό. Κάτι κατά προσέγγιση, μα στιβαρό στον πόνο του. Όχι φυγόπονο. Ούτε συνετό. Άγριο, ερωτικό, που περιδιαβαίνει την καταστροφή. Γραφή που διψάει, και γυρεύει να ικανοποιήσει τη ζωή. Η ζωή εκεί, στη γραφή, εκβάλλει, μα κι από τη γραφή απορρέει. Μικροί θάνατοι, μικρά δωμάτια 101.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου