The soundtrack

επιμέλεια video: teacherdude

The book of other people

Η χαρισματική κατά πολλούς βρετανίδα Zadie Smith επιμελήθηκε μία συλλογή που στοχεύει στην ανάδειξη δύο κυρίως στοιχείων: την ποικιλομορφία του ανθρώπινου είδους και των συναισθημάτων τα οποία αυτό εμφανίζει καθώς επίσης, και τους πολλούς τρόπους σύνταξης λογοτεχνικού και περιγραφικού κειμένου.

Όλες οι σύντομες ιστορίες του βιβλίου σκιαγραφούν προφίλ διαφορετικών ανθρώπων, οι οποίοι ζούνε, δρουν και πεθαίνουν αυτόνομα, ανεξάρτητα, μοναδικά, μονάχα στις λίγες σελίδες της δικής τους ιστορίας. Ο αναγνώστης γνωρίζει την ελεύθερη, συνεχώς σε αναζήτηση true καταστάσεων, Soleil, τον δυστυχισμένο ηθοποιό Roy Spivey, τον εικονογραφημένο κριτικό κινηματογράφου Dustin M. Damiano, την εξαπατημένη Judith Castle και διάφορους άλλους χαρακτήρες με περισσότερο ή λιγότερο ενδιαφέρον. Οι συγγραφείς διαφέρουν επίσης μεταξύ τους. Συναντάται το old fashioned ύφος περιγραφής, οι πετυχημένοι, αλλά και όχι, αυτοσχεδιασμοί, και τα ιδιαίτερα comics.

Μερικοί από τους συγγραφείς που συμμετέχουν σε αυτή τη συλλογή είναι ο Jonathan Safran Foer, ο Dave Eggers και φυσικά - ποιος άλλος; - ο Nick Hornby. Κατά μερικές κριτικές, αλλά και κατά τη δική μου (ταπεινή, σπανίως αξιόπιστη) κρίση, η ιστορία που αξίζει την προσοχή είναι η ιστορία της Lélé (Edwige Danticat). Μέσω διαλόγων και περιγραφών, αποκωδικοποιούνται συμπεριφορές και ζωγραφίζονται πορτραίτα καθημερινών χαρακτήρων, που όπως θα έλεγε κάθε ανθρωπιστής, εμφανίζουν ιδιαιτερότητες και συναισθήματα που αναδεικνύουν τον άνθρωπο στον πιο πολύπλοκο οργανισμό της χαοτικής και δύσκολα ερμηνευόμενης ψυχοσύνθεσης.

The eternal sunshine of the spotless (?) mind

1) Τιτλοφορείται ένα ακόμα "αρθράκι" μου, με το όνομα μιας ταινίας που είναι ικανή να κάψει τον εγκέφαλο του θεατή με τις μεγάλες προσδοκίες. (χαχα) OK, είναι νεοσουρεαλισμός.
2) Αχ, μου φαίνεται περίεργο που γράφω και ίσως, μερικές φορές, διαβάζομαι. Νιώθω πολύ χαρούμενη, πάντως. (η δημοκρατία και η ανοχή του internet και των blogs - γράφει ο κάθε επίδοξος συγγραφέας/πληγωμένος έφηβος/μοναχικός 40άρης/περήφανος οικογενειάρχης/θυμωμένος αντικομφορμιστής/net freak (ή genius) et cetera). I LIKE IT!
3) Πολλά είπα πάλι. Εναγωνίως, αύριο πρωί πρωί, θα κοιτάξω εάν το σπουδαίο μου blog έλαβε comments.
Goodnight and good luck.

Attic thoughts

stuckinadumbdaze.blogspot.com :)

One of those who medidate at midnight

Η νύχτα είναι ωραία.
Οι σκέψεις, τα βλέμματα ταξιδέψουν.
Τα συναισθήματα παίζουν παιχνίδια επικίνδυνα.
Η λύτρωση όμως μοιάζει πιο κοντινή από ποτέ.

Monika

22 Ιουνίου 09 - Μονή Λαζαριστών

Not young in my youth
Bloody Sth
Over the Hill
Misery Loves Company
Fraud

Kομμάτια μοναδικά, στίχοι ψυχανάλυση, ανυπομονώ.

The odd evolution of the old

Κρίσεις σκηνοθετικών ιδεών με βρήκαν προ ολίγου, κατά την επίσκεψη στον παππού μου.
Η πρώτη μου ταινία θα ήθελα να ασχολείται με το θέμα του γήρατος, την σταδιακή πτώση, την επερχόμενη φθορά. Την πλήρη πια αντίληψη της θνησιγενούς φύσης του ανθρώπου και την face to face συνάντηση του τέλους. Μου φαίνονται όλα αυτά τόσο τραγικά, μου είναι πολύ δύσκολο να τα διαχειριστώ.
Πώς να απαλύνω τον πόνο του;
Θα ήθελα τόσο πολύ να απομακρύνω τη λύπη από το βλέμμα του. (κοινότυπη φράση, δεν τις αντέχω, αλλά αυτό ακριβώς επιθυμώ...)

Τι να κάνω;