Διαβάζω τώρα αυτό το άρθρο και πραγματικά νιώθω πως τρελαίνομαι. Πώς γίνεται, μα πώς, να υπάρχει νόμος που να στηρίζει και να ζητάει την καταδίκη σε θάνατο ενός ανθρώπου; Πώς; Ποιος έχει το δικαίωμα να πάρει μια ένεση, να την μπήξει στο ξένο δέρμα και να σκοτώσει; Με κανένα αντεπιχείρημα δεν μπορώ να το καταλάβω. Μα με κανένα όμως.
Πριν δυό ώρες λοιπόν, εκτέλεσαν τον Troy Davis, ένα ακόμα σύμβολο πια του κινήματος κατά της θανατικής ποινής.
Αχ, Αμέρικα...
Πριν δυό ώρες λοιπόν, εκτέλεσαν τον Troy Davis, ένα ακόμα σύμβολο πια του κινήματος κατά της θανατικής ποινής.
Αχ, Αμέρικα...
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΠΟΣΟ ΛΑΘΟΣ ΕΙΝΑΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΘΑΝΑΤΙΚΗ ΠΟΙΝΗ - ΔΕΝ ΤΟ ΧΩΡΑΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΟΤΙ
ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΑΥΤΟΣ Ο ΝΟΜΟΣ - Ο DAVIS ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ Η
ΤΡΑΓΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ -Η ΜΑΛΛΟΝ ΗΤΑΝ -
ταδε εφη μουμια
Πράγματι. Είναι θλιβερό.
ΑπάντησηΔιαγραφήH θανατική ποινή είναι ένα θέμα που ''ενοχλούσε'' και τον-αγαπημένο- Camus.
Μαιρούλα, γράφε σε παρακαλώ.
σ αγαπώ και ανυπομονώ να σε διαβάζω <3