Μια ζεστή μέρα

Πώς να το θέσω το αποψινό; Μια ζεστή μέρα στην έρημη πόλη. Μια βόλτα στη γειτονιά και καλούδια σε τιμές ευκαιρίας. Νερό με σαράντα λεπτά, φθηνές μπύρες και φθηνές ταινίες. Να γράφω στα μπλογκς μου, να διαβάζω την εφημερίδα και καπάκι το αστυνομικό μυθιστόρημα, να τα μπλέκω τόσο πολύ ώστε να μην ξέρω αν η σπείρα της Θεσσαλίας εξαρθρώθηκε από την ΕΛ.ΑΣ ή από τον Μαιγκρέ. Να κλαίω βλέποντας τον Αλεξανδράκη στην τηλεόραση και να ζηλεύω Παπακαλιάτικους ήρωες. Να λιώνω το Ζεστή Μέρα του Βήτα και να τρώω κριθαράκι απ' έξω. Να κοιμάμαι στον καναπέ τον δικό μου ή τον ξένο. Όχι του ξένου. Κάθε άλλο τολμώ να πω. Μια εκούσια απομάκρυνση κι αποξένωση, tout a fait επιλεκτική όμως. Να χαλώ προγράμματα, να βουλιάζω στην κακιά μελαγχολία μου. Να χαίρομαι που θα πάω στην Αλεξανδρούπολη Να αναμετρώμαι με αναμνήσεις. Πάντα. Ασφυξία.