Υπάρχει ένα κομμάτι μουσικής που δεν είναι σαν κανένα άλλο. Είναι ό,τι θέλω να έχω, ό,τι δεν διαθέτω και ό,τι διαθέτω μαζί. Είναι όλες οι ζεστές μέρες στη θάλασσα, κι όλες οι καυτές νύχτες στην πόλη. Είναι η άποψή μου περί αποικιοκρατίας και περί του κόσμου που επιμένουμε να καταστρέφουμε. Είναι η απάντηση στις τάχα κοινωνιολογικές κι ανθρωπολογικές μελέτες που αναζητούν να μάθουν, ακολουθώντας μοντέλα δυτικά αποκλειστικά. Από την Αιθιοπία με αγάπη.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Υπέροχη μουσική κουβαλάει όλη την πίκρα αλλά και
ΑπάντησηΔιαγραφήτην περηφάνεια αυτών των λαών που κάποιοι θέλουν
να αποκαλούν τρίτο κόσμο . Ομως εμείς είμαστε
ο ... τέταρτος κόσμος .Η σημαία της Αιθιοποίας
έχει ένα αστέρι στο κέντρο και είναι πράσινη κίτρινη και κόκκινη , αυτή τι να είναι , ίσως ένας συμβολισμός με το Λιοντάρι ?
Τάδε έφη η μούμια ...