Μετρώ τις θέες και τις θεάσεις της μέρας. Τοπία αντιδιαμετρικά -θα έλεγε κανείς - αντίθετα: ένα ναυάγιο, στην κορυφή ενός αμμόλοφου, και μερικές ώρες αργότερα, φωτισμένα τα κάστρα στην κορυφή όλων των διχασμών, όλης της πόλης.
Τέλος πάντων, γνωστό το συμπέρασμα. Ακόμα πιο γνωστή η διάθεση, η αναστοχαστικότητα, ο αόριστος τρόπος. Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη, για να θυμηθώ Λειβαδίτη. Η υπέροχη απαλλαγή. Καθώς και παραλλαγή. Ίσως και συναλλαγή. Τι ευχάριστα παιχνιδάκια.
Μοναδικό κέρδος η πρόταση άνω της μιας ερμηνείας. Κάτι είναι κι αυτό. Σε κάθε περίπτωση, μία είναι η αλήθεια. Τούτη.
Τέλος πάντων, γνωστό το συμπέρασμα. Ακόμα πιο γνωστή η διάθεση, η αναστοχαστικότητα, ο αόριστος τρόπος. Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη, για να θυμηθώ Λειβαδίτη. Η υπέροχη απαλλαγή. Καθώς και παραλλαγή. Ίσως και συναλλαγή. Τι ευχάριστα παιχνιδάκια.
Μοναδικό κέρδος η πρόταση άνω της μιας ερμηνείας. Κάτι είναι κι αυτό. Σε κάθε περίπτωση, μία είναι η αλήθεια. Τούτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου