Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

Ευσεβείς πόθοι του μεταμεσονυκτίου 3

Θέλω οι ρίζες να είναι ανάγλυφες, σαν να είμαι δένδρο, σαν να είναι φλέβες. Θέλω να μην έχω ρίζες, κατά το δοκούν να αποσύρονται και κατά το δοκούν να εμφανίζονται. Θέλω μια ομορφιά μέχρι τον τελευταίο λυγμό, που κανείς δεν ακούει και δεν χρειάζεται να ακούσει. Θέλω με μιας όλα να ειπωθούν και μετά να χαθούν για πάντα. Κάπως έτσι θέλω να υπάρχω. Ροή δίχως σταματημό, θέλω μια ατέλειωτη πράξη για δύο. Σαν μουσική. Θέλω μια αίσθηση του χιούμορ και της αδικίας που μπορεί να ανυψώνεται και που δεν βρίσκει εμπόδια της τάξης, της κουλτούρας, του έθνους, της χαραγματιάς και τα λοιπά. Μια διαρκή πρόσθεση, μια μετρημένη πρόσθεση, μετρημένων προθέσεων. Ποτέ μια αφαίρεση ή ένα άδειασμα. Θέλω νύχτες στην πόλη, που όλα είναι ρευστά και δυνατά και πραγματοποιήσημα. Θέλω να αφιερωθώ. Χωρίς να καταταγώ. Δεν φτιάχνω κατηγορία, δεν ψάχνω ταμπέλες. Προτείνω. Μονάχα προτείνω.

Σοφ, ελπίζω να βοήθησα κάπως. Δεν ξέρω. Αλήθεια.

3 σχόλια:

  1. ΜΙΛΑΝΕ ΟΙ 11 ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΜΕΝΟΥΝ
    ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΤΣΩ ΠΑΝΩ ΣΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΣΠΙΤΑΚΙ ΤΟΥ
    ΔΕΝΔΡΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΑΤΕΝΙΖΩ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΙΛΩ
    ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΝΑ ΜΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΚΑΒΑΦΗ ΚΑΙ ΝΑ ΑΚΟΥΜΕ
    COLTRANE ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΝΑ ΜΗΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ....
    ΤΑΔΕ ΕΦΗ ΜΟΥΜΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. θέλω να είμαστε μαζί. αυτό.

    Υ.Γ. δεν έχω διαβάσει τίποτα πιο αληθινό από τη δική σου ονειροπόληση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. xriste mou... katara ki eyxh na mhn papseis pote na grafeis koritsi mou. Eutuxismenoi aytoi poy se synantoyn sto dromo tous.
    The Dada Master

    ΑπάντησηΔιαγραφή