Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

Vast knowledge/Thursday 2 AM

Η λέξη της ημέρας είναι 'φούσκα'. Ίσως και 'bubble' επειδή η Σία την άρθρωσε στα αγγλικά. Μιλώντας με τα κορίτσια για τον υπαρξισμό και την ευτυχία της γνώσης του τέλους, η Νίκη χρησιμοποίησε τη λέξη για την περιγραφή της ζωής μας. Αν είναι δυνατόν, δύο η ώρα τη νύχτα θέλω να κατασκευάσω κακές μεταφορές; Η Σία ήθελε να διακόψει τις συζητήσεις μας στην παραλία, κατά τη μία, για να θυμίσει πως αύριο έχουμε μελέτη. I'm sorry to destroy your bubble. Σκέφτομαι πως παρά τη βρώμα του Θερμαικού, την αγαπώ αυτή τη θάλασσα.

Ήταν μια ωραία έξοδος. Μια επιστροφή στην πόλη που ήξερα. Μου θυμίζω τις αμπελοσοφίες κάποιων σίριαλ σαν το singles και litsa.com, αλλά εάν υπάρχει κάποιο επιμύθιο, αυτό είναι πως η πόλη είναι οι άνθρωποι. Και οι άνθρωποι είναι η πόλη. Τα πάντα είναι οι άνθρωποι.

Οι ουμανιστικές μου διαθέσεις οφείλονται σε μερικές διαπιστώσεις. Ακόμα και σε πόλεις που έχουν βομβαρδιστεί και που πλήττονται από μαλάκες πολιτικούς και κακές πολιτικές, ακούγεται μουσική. Μπλουζ, ροκ, εξπεριμένταλ. Τι ξέρω κι εγώ. Θέλω να έρθει το καλοκαίρι. Και θέλω να γράφω ωραία. Τι διάολο είμαστε...

Ο κύριος στην απέναντι πολυκατοικία κάθεται ολημερίς κι ολονυχτίς στο μπαλκόνι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου