Να διαβάσω πάλι δεν παίζει άρα ξεκινώ να γράφω. Αγαπώ τις διακοπές τόσο πολύ. Δεν υπάρχει ίχνος άγχους (αν κι έχω να κάνω ένα ΣΩΡΌ). Λιώνω τα πέντε άλμπουμ του Lou Reed και διαβάζω μέσο όρο 326 μπλόγκς την ημέρα. Χάνομαι με τη Σοφία στη Βενιζέλου, είμασταν από πάνω ενώ έπρεπε από κάτω. Ο Τσιτσόπουλος μου έκλεψε τον τίτλο! Γαμώτο, flâneur. O Baudelaire έδωσε τον εξής ορισμό, a person who walks the city in order to experience it. Φαίδρα, έστειλες το journal; Είμαι απαράδεκτη, ακόμα να το γράψω. Πέθανε κι ο Beefheart. Τι να πω γι'αυτό τον κόσμο, έμπνευση μας χρειάζεται. Παραμονή κι ανήμερα Χριστουγέννων, που πες άντε πως κανείς θέλει να δει κάτι του κλίματος (ποιο είναι το κλίμα;) και μόνο μαλακίες στην τηλεόραση! Χθες βέβαια γελάσαμε και λίγο με το ψάρι που το λέγανε Wanda. Η Σοφία μου είπε πως κάποιος πέθανε από το γέλιο βλέποντας την ταινία. Λίγο έλειψε να με χάσουν και μένα σε μία σκηνή. Την ψάχνω στο youtube να ξανανιώσω. Ωραία, δεν τη βρίσκω. Αυτό μάλλον σημαίνει πως ο υπόλοιπος κόσμος δεν την βρήκε τόσο αστεία όσο εγώ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Θέλω να ξαναχαθούμε :)
ΑπάντησηΔιαγραφή(θέλω να δούμε και την αγαπημένη Wanda)
σε παρακαλώ, συνέχισε να γράφεις!
σ αγαπώ <3