Personal statement για Αγγλία, ποια είμαι, τι κάνω, τι με αρέσει, τι ώρα κοιμάμαι, πώς ξυπνώ, χρώμα νυχτικιάς, αγαπημένο αγόρι, ξεχασμένο αγόρι, πόσο μ'αρέσουν τα πρωινά της Δευτέρας και πόσο τα μεσημέρια της Παρασκευής. Ξεκινώ όσο πιο κοινότυπα κι όσο πιο αληθινά μπορώ. The study of literature belongs to what i like to call my 'passions'. Να μην ξεχάσω να κλείσω δωμάτιο σε κάποιο παραποτάμιο ξενοδοχείο.
Ο Camus λέει το εξής καταπληκτικό. Ο έρωτας που δεν αντέχει στην αναμέτρηση με την πραγματικότητα, δεν είναι έρωτας. Τότε όμως είναι προνόμιο των ευγενών ψυχών να μην μπορούν να αγαπήσουν. Τι άνθρωπος. Τον αγαπώ. Κι ακούω πάλι electro. Μ'αυτό το κομμάτι θα κατεβαίνω τον ποταμό. Θέλω πράσινο! Κι άλλα πολλά.
Φαίδρα, ελπίζω να πέρασες καλά χθες. Ήμουν η συνοδός σου. Our lives are not boring. Άντε πια.
Ο Camus λέει το εξής καταπληκτικό. Ο έρωτας που δεν αντέχει στην αναμέτρηση με την πραγματικότητα, δεν είναι έρωτας. Τότε όμως είναι προνόμιο των ευγενών ψυχών να μην μπορούν να αγαπήσουν. Τι άνθρωπος. Τον αγαπώ. Κι ακούω πάλι electro. Μ'αυτό το κομμάτι θα κατεβαίνω τον ποταμό. Θέλω πράσινο! Κι άλλα πολλά.
Φαίδρα, ελπίζω να πέρασες καλά χθες. Ήμουν η συνοδός σου. Our lives are not boring. Άντε πια.
Η συζήτησή σου περί Camus μου θύμισε -για κάποιο λόγο- αυτό. Ίσως να είναι η ανάγκη μας να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα που το έφερε στο νου μου:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.kavafis.gr/poems/content.asp?id=44&cat=1
Γιατί αυτός ο άνθρωπος να έχει ένα ποιήμα για τα πάντα; Εγώ αγαπώ αυτόν, και θα τον αγαπώ για πάντα όμως.
Βάλε Camus, βάλε αυτό το ποστ, θα καταπλήξεις. Έτσι κι αλλιώς, βεβαίως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν, το σκέφτηκα το ζήτημα. Τι να τους κάνεις τους 'υπό εξέταση' όταν έχεις δίπλα σου τη Μαίρη; Είχα την καλύτερη συνοδό, συνοδοιπόρο.
Αυτό γράψε στο statement: my life is not boring.
Μόλις το διάβασα, αφού χαμογέλασα, πικράθηκα και ετοιμάστηκα να βγω από το μπλογκ. Ευτυχώς θυμήθηκα ότι πλέον μπορώ να σχολιάζω τις αναρτήσεις σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ζωή μαζί σου και με τον Camus κάθε άλλο παρά βαρετή είναι :)