Κάπου ανάμεσα, χωμένα, λερωμένα και πουθενά. Η θέση που αρμόζει καθ'οδόν. Με την ευκαιρία του φωτός να ενσαρκώνομαι, κι αμέσως μετά να λιώνω σε μια γρατζουνισμένη γωνιά.
---
Κοίταξε τώρα πώς λειτουργεί του καθενός το μυαλό και η μηχανική των εντυπώσεων. Από το Μαζί Ποτέ μου'χει απομείνει η παραίτηση του ήρωα. Τριγυρνά γυμνός και μεθυσμένος στο κόκκινο διαμέρισμά του, με την αφίσα των Siouxsie and the Banshees κολλημένη με κάποιο φτηνό σελοτέιπ στην πόρτα που βαράει πίσω του. Σαν τη λέξη 'wasted' ανάλογη δεν πρέπει να΄χουμε. Χαμένος, σπαταλημένος. Κι αν όχι σπαταλημένος, τότε τι; Όχι ότι προσπαθώ να πω πως στη λέξη της σπατάλης μέσα εξηγείται το υπαρξιακό κι άλυτο πρόβλημα, αλλά προς το παρόν οι εναλλακτικές μου είναι περιορισμένες. Κι ανιαρές.
---
Κι εκεί που βαυκαλίζομαι και λέω πως ΚΑΝΩ ΤΕΧΝΗ αληθινή δω πέρα και πως ντάξει, κάτι γίνεται, το τομάρι μου αξίζει, μπαίνω στη μαλακία του Facebook και διαβάζω όσα λέει ένας γνωστός από την Ινδία: Ιs jacking off in a public toilet really THAT bad?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου