Πρόχειρο

Υπόψιν της ανύποπτης. Κικίστικα παιχνίδια, στραμμένα προς τα μέσα.

Με ρώτησαν δω πέρα, μάνα, να γράψω για την αισθητική μου. Να μελετήσω δηλαδή τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνομαι την ομορφιά ή την ανημποριά του κόσμου. Του περιβάλλοντα, που λένε και οι αρχιτέκτονες. Σκορπιοχώρι όπως πάντα το μυαλό, τα μέλη κι ό,τι άλλο μ'αποτελεί, στα Αγγλικά μια φορά αρνούμαι (δεν μπορώ) να γράψω. Θα κάνω ένα πλάνο των ιδεών μου στα Ρωμαίικα.

Να ξεφεύγω, να περπατώ ανάποδα, να λιάζομαι, όλα αυτά μ'αρέσουν, όπως κι η λέξη κι ίσως πιο πολύ το σχήμα 'αυχένας', η ανοιχτοσύνη, η άνοιξη και τα λοιπά. Άντε να πεις 'λιάζομαι' στα Αγγλικά ρε γαμώτο γαμώτο γαμώτο.

Επίσης, σήμερα ανακάλυψα πως δεν υπάρχουν τούρκικες τουαλέτες στην Αμερική. Α λα τούρκα, που έλεγε κι η γιαγιά, όποτε πλησιάζαμε τον Χρυσανθίδη της Κομοτηνής. Κώτσο, θυμάσαι; Ανακαλλείς; Ή -θυμίσου- την άλλη φορά της παράκρουσης και των τραγουδιών μέσα στ'όχημα. Θέε μου. 'Στον άλλον κόσμο που θα πας', η αποκορύφωση του μαύρου χιούμορ. Και πώς αλλιώς να την βγάλει κανείς;

Ολισθαίνω.